من عرشیا ۱۴ ساله هستم و از اونجا که میدونیدتو سن مهمی از زندگی خودم هستم. من یه داداش ۱۱ ماهه دارم میدونم که داداشم توجه زیادی لازم داره .. همچنین عاشق مامانم هستم و اونم منو دوس داره حتی بیشتر از بابام البته اینطوری میگه چون تو زندگیش مشکلات زیادی داشته و همیشه من کنارش بودم! من داداشم هم خیلی خیلی دوست دارم و هیچوقت بهش حسادت نمیکنم اما تمام مشکلاتی که تو زندگیم هست رو تقصیر بابام میدونم به خاطر اینکه باعث یک تصادف شد که داداش قبلیم توش فوت کرد و مامانم دست هاش و پاش با کمر و گردنش شکست و خودش رفت تو کما همچنین خانواده بدی هم داره که مامانمو همیشه اذیت میکردن. مامانم از اینکه من با بابام مشکل دارم همیشه ناراحته و به من میپره منم ناراحت میشم و هی از بابام فاصله میگیرم به طوری که دیگه تقریبا هیچ حسی بهش ندارم و این علاقه زیاد من موجب حسادت شده و نمیتونم کنار بیام و هر از گاهی احساس میکنم مامانم دیگه مثل بچگی هام که همیشه بقلم میکرد بوسم میکرد و حرف های باحال بهم میزد دوستم نداره! خیلی ناراحت میشم و هر ازگاهی تو دعوا ها تا حد دیوونگی میرم که متمانم و اطرافیان وحشت میکنن نه اینکه کار بد یا حرف بد بزنم بلکه رفتارام غیرعادی میشن و نمیتونم کنترل‌شده کنم! فقط میخوام مطمئن شم مامانم هنوز دوسم داره وگرنه نمیتونم زندگی کنم
نظرت چیه؟
